صدایم کن ، که صدایت آرامش وجود من است.نگاهم کن ، که درون چشمانت برایم طلوع یک دنیا عشق و محبت است. دعایم کن ، که دعای تو تضمین فرداهای زیبای با تو بودن است. نوازشم کن ، که دستان پر مهرت گرمی گونه های سرد و خیسم است. باورم کن ، که با باور تو من عاشقترینم. اشکهایم را پاک کن ، حالا نگاهم کن ، کمی با من درد دل کن ، مرا آرام کن. بگذار سرم را بر روی شانه هایت بگذارم ، بگذار دستانت را بفشارم ، بگذارم بگویم چقدر دوستت دارم ، مرا باور کن. با آن چشمهای زیبایت نگاهم کن ای عشق من ، نگاه تو مرا دیوانه تر میکند. نگاه زیبایت را باور دارم ، زیرا درون آن یک دنیا محبت میبینم . نگاهت را باور دارم زیرا در نگاهت معنای واقعی عشق را می بینم و کلمه دوستت دارم را میخوانم و با تمام وجود حس میکنم که چقدر مرا دوست داری. با نگاه عاشقانه ات نام مرا صدا میکنی و میگویی که تنها مرا داری. با نگاه عاشقانه ات راز دلت را میدانم و میگویم که محرم رازهایت هستم نگاهم کن که نگاهت مرا به این باور می رساند که ما هر دو یک عاشق واقعی هستیم! با نگاه درون چشمهای زیبایت راز دلت را میخوانم و این را میدانم که تو بهترینی! تو همانی هستی که لایق منی. نگاهم کن ، با نگاهت صدایم کن، با صدایت آرامم کن. نگاهم کن ای عشق تا با نگاه به آن نگاه عاشقانه ات احساس خوشبختی کنم.